Gjaté ditéve té para te kalifatit té Ebu Bekrit, erdhi Hz Fatimja dhe kérkoi prej ty gé ta kthejé Fedekin, té cilin ia kishte dhuruar babai i saj gjaté kohés sa ishte gjallé, por kété e kishte kundérshtuar Ebu Bekri. Kur e kérkoi trashégiminé e saj, Ebu Bekn i tha se Hz Resulullahu (s.a.a) kishte théné: “Ne te dérguarit nuk kemi trashégimi; cdo gjé gé mbetet prej nesh, do té shndérrohet né sadaka”, dhe e refuzoi kérkesén e saj. Hz Fatimja tha se ky hadith nuk éshte i vérteté dhe éshté né kundérshtim me fjalén e Kuranin. Mbas késaj u paraqit njé diskutim dhe njé fjalosje e ashpér né mesin e tyre dhe sipas Buhariut dhe Muslimit, Hz Fatimja ishte aq e zeméruar dhe e hidhéruar ndaj Ebu Bekrit, sagé ne kété gjendje shkoi edhe prej késaj bote.

 

Njé shembull tjetér éshté edhe mosmarréveshja né mes té Nénés sé Besimtareve Aishes dhe Ebu Hurejres, né lidhje me vértetésiné e agjérimit gjaté Ramazanit per personin i cili ka mbetur 1 palaré (xhunub) deri né ezanin e sabahut. Aisha thoshte se agjérimi i personit té tillé pranohet, ndérsa Ebu Hurejre pretendonte té kundértén, duke théné se personi i tillé duhet té mos e vazhdojé agjérimin. Né njé hadith tjetér qé e transmeton Imam Maliku né “Muvata”-né e tij dhe Buhariu né permbledhjen e ti, Néna e Besimtaréve Aisheja dhe Ummu Selemeja rréfejné:

 

“Hz Resulullahu (s.a.a.) mbetej i palaré deri né ezanin e sabahut gjaté muajit té Ramazanit dhe né kété gjendje agjéronte”.

 

Ebu Bekir ibni Abdurrahman rréfente:

“Uné dhe babai im ishim né prezencén e kryetarit té Medinés, Mervan ibni Hakemit, dhe né njé moment i tha | atij: ‘Ebu Hurejre thoté se personi gé ka mbetur xhunub deri né ezanine sabahut, duhet té mos e vazhdojé até dité ! me agjérim’.

Atéheré Mervani ju pérgjigj: ‘O Abdurrahman, pér hir té Allahut shkoni e pyeteni pér kété ¢éshtje Nénén e Besimtareve Aishen dhe Ummu Selemen. Uné dhe Abdurrahmani shkuam te Aisheja dhe . € pyetem: “O Néna e Besimtareve, ne ishim te Mervan . ibn Hakemi dhe e pyetem né lidhje me agjérimin e i personit xhunub qe e ka zéné ezani i sabahut.

Dhe, thamé se sipas Ebu Hurejres agjérimi i personit té tillé nuk pranohet. Cka thua pér kété?’. Atéheré Aisheja tha: ‘Nuk eshté ashtu si thoté Ebu Hurejre. O Abdurrahman, a déshiron té veprosh né menyré té kundért me até té Resulullahut.’ Abdurrahmani tha: ‘Betohem né Allahun qé jo’, atéheré Aisheja tha: ‘Uné déshmoj gé Resulullahu e vazhdonte agjérimin né gjendjen e gjunubit edhe mbas | ezanit té sabahut’.

Pastaj, shkuam te Ummu Selemeja dhe e pyetém pyetjen e njéjté dhe ajo na dha pergjigjen e njéjté. Pasta Mervani i tha Abdurrahmanit: “Pér hir té Allahut, merre devené time dhe shko lajméroje Ebu Hurejren, ai gyendet te arra e tij né Akik”. I hipém devesé dhe shkuam tek Ebu Hurejre. Mbas njé bisede té shkurtér me té, Abdurrahmani i tregoi pér arsyen e vizités. Ebu Hurejre tha: “Uné nuk kam dijeni pér kété. Mua mé tha njéri qe ashtu éshté” 

(Sahihi Buhari, v.2, f.232, néntitulli “Mbetja xhunub deri né ezanin e sabahut té personit qé agyéron’; Imam Maliku né ‘“Muvatta” te pyesa Tenvir-ul Havalik, v.1, f.272)

 

O lexues i nderuar, shiko dhe merr mésim se si Ebu Hurejre, transmetuesi 1 hadith-eve té Ehli Sunnetit, gyaté shpjegimit té céshtjeve fetare bazohet né supozime dhe duke mos ditur as kush 1 ka treguar atij, 1a atribuon kéto | céshtje Hz Resulullahut (s.a.a.).

 

 NJE CESHTJE TJETER KU EBU HUREJRE VJEN NE KUNDERSHTIM ME VETVETEN 

 

“Transmeton Abdulla ibni Muhammedi prey Hisham ibni Jusufit dhe ky prey Muammerit, i cil! pércjell pre Zuhriut dhe ky prey Ebu Selemes, ndérsa ky prey Ebu Hurejres i cili transmeton njé hadith prey Resulullahut: ‘Jané té kota gjérat si, sémundja ngjitése, paraqitja e ! larvés né stomak dhe zogu fatkeq’. Pastaj, njé beduin 1a parashtroi Hz Resulullahut (s.a.a.) kété pyetye: “Atéheré, pse njé deve e shéndoshé si kaprolli qé qéndron né shkretétiré né aférsi té njé deveje tjetér té sémuré pre] sémundjes sé zgjebes, sémuret nga sémundja e njéjté’”? Hz Resulullahu (s.a.a.) u pérgjig}: ‘Atéheré, prej kujt u sémuré i pari?’ .

 

Ebu Seleme thoté:

“E pyeta mé voné Hz | Resulullahun pér personin e sémuré nga sémundja ngyitése gé duhet té rrijé larg prej njeriut té shéndoshé dhe 1 thashé se kété e dégjova prej Ebu Hurejres. Ndérsa Ebu Hurejre nuk pranonte hadith-in e méparshém. I thashé atij: "A nuk ke théné mé herét se Hz Resulullahu paska théné qé sémundja nuk infektohet?’ Aj duke mos pranuar njé gjé tillé, tha dicka né gjuhén etiopiane. Pastay Ebu Seleme tha: ‘Uné nuk kam pare qé Ebu Hurejre ka harruar ndonjé hadith tyetér pérveg kétij? 

(Sahihi Buhari, v.7, f.3] (Babu la Hame): Sahihi Muslim, v7, f.32 (Babu la Adva ve let Tiere) )

 

O lexues gé zotéron mendje, kjo éshté gjendja e disa | hadith-eve té transmetuara nga tradita e Hz Resulullahut (s.a.a.). Ebu Hurejre, gé ka transmetuar mé sé shumti hadithe té Ehli Sunnetit, né njé rast thoté se ai nuk e ka transmetuar até hadith, né rastin tjetér thot se nuk ka dijeni né lidhje me ceshtjen, né rastin tjetér e kundérshton vetveten dhe né njé rast tjetér flet dicka né gjuhén etiopiane gé té mos kuptojné se cka po flet. 

 

MOSMARREVESHJA NDERMJET AISHES  DHE IBNI YMERIT 

 

Transmeton Ibni Xhurejhi prej Atasé dhe ky prej  Urve ibni Zubejrit “Uné dhe Abdulla ibni Ymeri ishim duke pritur para 1 dhomés sé Aishes. Mund té dégjonim edhe zérin e " brushés (misvakut) me té cilén ishte duke i laré dhémbét.  Atéheré, e pyeta ibni Ymerin: ‘O babaj i Abdurrahmanit, athua Pejgamberi ka béré Umren gjaté muajit té 7 Rexhebit?’. Ai m’u peérgjig pozitivisht. Pastaj, e pyeta Aishen me zé té larté: ‘O Néné, a dégjove se ¢ka tha babai 1 Abdurrahmanit?’. Aisha pyeti: ‘Cka tha?’. ‘Po thoté se Pejgamberi ka béré Umren gyaté muajit Rexheb’. Atéheré Aisha tha: ‘Allahu e falté Ebu Abdurrahmanin. Betohem se Resulullahu nuk e ka béré Umren. Ebu Abdurrahmani ishte né té gjitha Umret gé 1 ka béré Resulullahu’. Kété e dégjoi edhe ibni Ymeri, por nuk tha asgjé dhe vetém heshti." (Sahihi Muslim, v.3 .f.61; Sahihi Buhari, v.5, f.86)